Ρώμη - Τα Χρόνια των Βασιλέων - Η Ίδρυση της Ρώμης (ο μύθος)
Πολύ πριν την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Καίσαρα και του Μάρκου Αυρηλίου, και αμέσως πριν την Ρωμαϊκή Δημοκρατία του Κάτωνα και του Κικέρωνα υπήρχε το Βασίλειο της Ρώμης, μία πόλη σχετικά μικρή με έναν βασιλιά να την κυβερνά η οποία όμως ήταν προορισμένη για μεγάλα πράγματα. Πριν αρχίσουμε όμως να βλέπουμε τον κάθε βασιλιά και τη θητεία του ας δούμε πρώτα πως δημιουργήθηκε αυτή η μικρή πόλη. Αρχικά θα δούμε το πως αρέσει στους Ρωμαίους να φαντάζονται την δημιουργία της πόλης τους και στη συνέχεια μία ιστορία πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Όπως συμβαίνει και με τη δική μας πόλη (Αθήνα, μονομαχία Ποσειδώνα - Αθηνάς) έτσι και οι Ρωμαίοι είχαν την εντύπωση οτι πόλη τους ήταν ευλογημένη από τους θεούς, το δίδυμο βέβαια ήταν διαφορετικό, Άρης και Αφροδίτη συνέβαλλαν στη δημιουργία αυτής της πόλης που έμελλε να γίνει το κέντρο του κόσμου.
Όλα ξεκίνησαν από την Τροία. Όταν οι Έλληνες, χάρη στην πονηριά του Οδυσσέα, κατάφεραν να μπουν στην Τροία και να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους ένας άνθρωπος, πήρε κάποια βασικά υπάρχοντα, τον ηλικιωμένο πατέρα του στην πλάτη και με τη βοήθεια της μητέρας του, της Αφροδίτης (είχαν από τα πολύ παλιά χρόνια αυτές τις συνήθειες η μανάδες) κατάφερε να σωθεί από την Τροία και μετά από πολλές περιπλανήσεις να φτάσει στα παράλια της Ιταλίας και συγκεκριμένα κοντά στο σημείο που σήμερα βρίσκεται η Αρχαία Όστια. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Αινείας, ο άνθρωπος από τον οποίο κατάγονται οι Ρωμαίοι και έτσι από μία πλευρά είναι όλοι απόγονοι της Αφροδίτης. Ο γιος του Αινεία, ο Ασκάνιος, ίδρυσε στην ευρύτερη περιοχή μία πόλη, την Άλμπα Λόγγα, η οποία κατάφερε πολύ σύντομα να γίνει η πιο μεγάλη και σημαντική της περιοχής. Περνώντας τα χρόνια, και συγκεκριμένα 8 γενιές μετά (200 χρόνια περίπου) οι απόγονοι του Αινεία ήταν ακόμα στο θρόνο της Άλμπα Λόγγα. Δύο αδέρφια κυβερνούσαν τότε, ο Νουμίτορας και ο Αμούλιος. Δυστυχώς όταν δύο βασιλιάδες κάθονται σε ένα θρόνο δεν αισθάνονται τόσο άνετα και έτσι ο φιλόδοξος Αμούλιος αποφάσισε να κρατήσει τον θρόνο για τον εαυτό του. Φυλάκισε το Νουμίτορα και σκότωσε όλα του τα παιδιά εκτός από μία κόρη, την Ρέα Σίλβια, την οποία όμως ανάγκασε να γίνει ιέρεια της θεάς Βέστα, υποχρεωμένη δηλαδή να μείνει παρθένα για τουλάχιστον 30 χρόνια από τότε που έγινε ιέρεια. Έτσι ο Αμούλιος εξασφάλισε οτι δε θα υπήρχε κανένας απόγονος του Νουμίτορα να τον απειλήσει, ούτε αυτόν, ούτε τα παιδιά του. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο.
Μια μέρα η Ρέα Σίλβια έκανε μπάνιο σε ένα ποτάμι και όταν τελείωσε ξάπλωσε και κοιμήθηκε στην όχθη. Από το σημείο περνούσε ομως ο θεός Άρης, ο οποίος όταν δε σκαρώνει πολέμους συνήθως ψάχνει όμορφα κοριτσάκια, είδε λοιπόν την Ρέα Σίλβια όμορφη και καθαρή δίπλα στο ποτάμι και το κακό δεν άργησε να γίνει. Το αποτέλεσμα; Η Ρέα Σίλβια έμεινε έγκυος και επειδή ο Άρης δεν είναι κανένας τυχαίος έκανε δίδυμα, δύο αγόρια, τον Ρωμύλο και τον Ρέμο. Ο Αμούλιος όταν το έμαθε έριξε στον Τίβερη τη Ρέα Σίλβια και έδωσε τα παιδιά σε έναν υπηρέτη για να τα σκοτώσει. Αυτός ομως τα λυπήθηκε και τα έβαλε σε ένα καλάθι και τα άφησε στο ποτάμι. Τα παιδιά όμως δεν πνίγηκαν, το καλάθι βγήκε στην ακτή και τα παιδιά τα βρήκε μία λύκαινα (σύμβολο του Άρη). Αντί να τα φάει τα ζέστανε και τα θήλασε και τα πρόσεχε μέχρι που ένας βοσκός περνούσε από το σημείο και τα πήρε σπίτι του. Ο βοσκός αυτός ήταν ο Φαυστύλος και έχοντας ακούσει την ιστορία για τη Ρέα Σίλβια κατάλαβε αμέσως ποιά ήταν αυτά τα δύο παιδιά. Τα πρόσεχε και τα μεγάλωσε σαν δικά του παιδιά και όταν μεγάλωσαν αρκετά τους είπε την ιστορία τους και την καταγωγή τους.
Τότε οι δυο νέοι άνδρες γύρισαν στην Άλμπα Λόγγα, σκότωσαν τον Αμούλιο και απεκατέστησαν στον θρόνο τον παππού τους, τον Νουμίτορα. Ο Ρωμύλος και ο Ρέμος όμως, ανυπόμονοι σαν νέοι που ήταν δε θέλησαν να περιμένουν τον θάνατο του παππού για να πάρουν την στρωμένη επιχείρηση, ήθελαν την περιπέτεια και να ιδρύσουν μία δική τους πόλη. Πήγαν λοιπόν προς το σημείο όπου μεγάλωσαν και αποφάσισαν ότι κάπου εκει θα ιδρύσουν την πόλη τους.
Ήταν μεταξύ δύο λόφων, ο Ρωμύλος ήθελε η πόλη να χτιστεί στον Παλατινό και Ρέμος στον Αβεντινό. Έβαλαν λοιπόν μεταξύ τους ένα στοίχημα, θα ανέβαιναν και οι δύο στους λόφους τους και όποιος έβλεπε περισσότερα πουλιά θα κέρδιζε, η πόλη θα χτιζόταν όπου ήθελε και θα έπαιρνε το όνομα του. Νικητής ανεδείχθει ο Ρωμύλος, ο οποίος είδε 12 πουλιά αντί για 6 που είδε ο Ρέμος. Η πόλη θα ονομαζόταν Ρώμη και θα την κυβερνούσαν τα δύο αδέρφια.
Η πρώτη δουλειά που έκαναν τα δύο αδέρφια, που ήταν και οι μοναδικοί κάτοικοι της πόλης, ήταν να φτιάξουν τα τείχη της πόλης τους. Έσκαψαν λοιπόν την τάφρο και έχτισαν τα τείχη. Όταν τελείωσαν ορκίστηκαν οτι θα σκοτώσουν όποιον τολμήσει να πειράξει αυτά τα τείχη. Ο Ρέμος όμως, κακόκεφος και από την ήττα στο στοίχημα, βρήκε ένα σημείο όπου το τείχος δεν ήταν γερό, έβαλε τις φωνές στον αδερφό του και με μία κλοτσιά το έριξε. Ο Ρωμύλος, πιστός στον όρκο που έδωσε λίγο πριν, σκότωσε αμέσως τον αδερφό του. Ήταν 21 Απριλίου του 753 π.Χ.. Η μέρα που με μία αδελφοκτονία επικυρώθηκε η ίδρυση της Ρώμης με πρώτο της βασιλιά, τον ιδρυτή της, τον Ρωμύλο.
